Rumień po ukąszeniu kleszcza wcale nie występuje u każdego. Kiedy już się pojawi, koniecznie trzeba sprawdzić, czy nastąpiło to w wyniku reakcji alergicznej na ukąszenie kleszcza, czy jest to już jeden z objawów boreliozy. Sprawę należy skonsultować oczywiście z lekarzem. Jeśli pojawienie się rumienia jest wynikiem alergii (rumień jest zazwyczaj ciepły w dotyku, wysypka nie wystaje ponad poziom skóry, nie powoduje również bólu i uczucia swędzenia) - zniknie on sam po jakimś czasie; z reguły neutralizuje się po ok. miesiącu, niezależnie od tego, czy leczenie zostało podjęte. Kiedy natomiast zaczerwienienie to następstwo reakcji toksyczno-zapalnej i utrzymuje się na skórze dłużej niż miesiąc, obowiązkowe będzie wykonanie badania krwi w kierunku boreliozy.
Borelioza - rumień wędrujący
Rumień wędrujący, zwany również „bawolim okiem”, to wywołana bakterią Borellia, stopniowo rozszerzająca się, czerwona plamka, z reguły jaśniejsza od środka, z biegiem czasu przyjmująca kształt pierścieniowaty. Średnica zaczerwienienia sięga od kilku do kilkunastu centymetrów, samo zaczerwienienie zaś może być lekko wypukłe i ciepłe.
Rumień swoim wyglądem przypomina tarczę strzelniczą - jego środek zajmuje plamka po ukąszeniu kleszcza, po niej występuje blady okrąg, wysypkę zamyka zaś czerwona obręcz, powiększająca się z dnia na dzień. Stąd określenie „wędrujący” - obręcz „wędruje”, stopniowo zwiększając swoją objętość. Ciężko przegapić pojawienie się rumienia - dzięki jego średnicy, wynoszącej przeważnie minimum 5 centymetrów, nie można pomylić go też z żadnym innym ukąszeniem.
Zdarza się, że rumień występuje wraz z towarzyszącymi mu łagodnymi objawami, podobnymi do objawów grypy, a są to między innymi: miejscowe powiększenie węzłów chłonnych, gorączka lub stany podgorączkowe, bóle głowy, mięśni i stawów, ogólne zmęczenie i gorsze samopoczucie.
Borelioza: rumień - po jakim czasie?
Rumień szybko się powiększa i występuje od 3 do 30 dni od ukąszenia przez kleszcza, najczęściej dzieje się to jednak tydzień-dwa po tym zdarzeniu. Co istotne, rumień wędrujący jest jedynym objawem zarezerwowanym tylko i wyłącznie dla boreliozy i pojawia się u połowy zakażonych; według innych źródeł jest to zaledwie 30-40% osób. Borelioza: rumień - leczenie
By zniwelować rumień, lekarz przeważnie zaleca antybiotyk - ten niszczy bakterie powodujące infekcję organizmu. Dawka i dokładny rodzaj leku zwykle uzależniony jest od objawów, wagi, ogólnego stanu i innych chorób pacjenta. Często zdarza się, że antybiotyk jest niewystarczający, borelioza wymaga szpitalnego leczenia, a - co za tym idzie - aplikacji leków przez kroplówki. Leczenie rumienia wędrującego może trwać od 21 do 28 dni.
Rumień wędrujący u dzieci
Dzieci, podobnie jak dorośli, mogą paść ofiarą boreliozy. Również u najmłodszych leczenie odbywa się za pomocą antybiotyków, z wyłączeniem tetracyklin - te mogą być stosowane jedynie powyżej 8 roku życia. Im szybciej rozpoczęta terapia, tym czas podawania lekarstw będzie krótszy.
Borelioza - rumień mnogi
Objawem charakterystycznym dla późniejszej fazy boreliozy jest rumień wędrujący mnogi, czyli - de facto - więcej niż jeden rumień wędrujący. Kolejne, dodatkowe rumienie wędrujące, osiągają raczej mniejszą wielkość i lżejsze zabarwienie. Częściej występują u dorosłych, niezmiernie rzadko zaś u dzieci.
Zbyt późno zdiagnozowana borelioza może stać się przyczyną stanów zapalnych organizmu obejmujących stawy, serce i mózg. Udaj się do lekarza od razu po zaobserwowaniu niepokojących zmian.
Komentarze (0)
Zostaw komentarz