Nie jesteśmy w stanie zaobserwować objawów boreliozy aż u 95% naszych czworonożnych pupili. O ile w przypadku ludzi zauważalnym syndromem choroby jest rumień wędrujący, to już w przypadku psów przeważnie on nie występuje, w dodatku - ze względu na obecność sierści - jest trudny do zauważenia.
Borelioza u psa - objawy
Chory na boreliozę pies staje się smutny i apatyczny, niejednokrotnie traci również apetyt i chęć do zabawy. Często spotykanym objawem jest także gorączka, sięgająca nawet do 40°C. W przeciągu kilku miesięcy może pojawić się również powracająca kulawizna, problemy z poruszaniem się - wynikające z kłopotów ze stawami - i obrzęki. Zdarza się, że po zachorowaniu na boreliozę nasz czworonożny przyjaciel może nabawić się kłębuszkowego zapalenia nerek. Powoduje ono obrzęki łap, liczne wymioty, a tym samym spadek wagi psiaka. W ramach powikłań może pojawić się też zapalenie wątroby, mięśnia sercowego lub opon mózgowych, jak również padaczka, porażenie nerwu twarzowego i niedowłady kończyn.
Borelioza u psa - czy jest wyleczalna?
Tak, jednakże jej leczenie jest kosztowne i, przede wszystkim, długotrwałe.
Kiedy pies zaraża się boreliozą?
Ugryzienie kleszcza wystarczy. Pasożyty spotykać można w lasach, parkach, na łąkach, a nawet na trawniku. Do zarażenia pieska dochodzi najczęściej podczas spacerów i zabaw w miejscach terenów zielonych. Co istotne, dzieje się to dopiero po ok. 48 godzinach od przebywania kleszcza na zwierzaku. Odpowiednio częste wyrywanie kleszczy pęsetą zmniejszy ryzyko zachorowania na boreliozę twojego pupila. Pamiętaj, by po wyrwaniu zachować kleszcz do badania! Dzięki temu będzie możliwe późniejsze ewentualne wykrycie bakterii.
Borelioza u psa - leczenie
Badanie krwi jest konieczne do zdiagnozowania boreliozy u psa. Chorobę można zidentyfikować mniej więcej po miesiącu od zakażenia. Analiza próbki krwi w laboratorium trwa więcej czasu, dzięki niej jednak jesteśmy w stanie określić etap choroby, na jakim znajduje się zwierze. Jeśli w organizmie psa mieszczą się przeciwciała IgM, zakażenie nastąpiło niedawno. Jeśli dominują przeciwciała IgG, miało ono miejsce już jakiś czas temu. Leczenie boreliozy przeprowadza się głównie za pomocą antybiotyków - powinno ono trwać ok. miesiąc czasu. Rezultaty są zauważalne już po kilku dniach: znacząco spada gorączka psa, a zwierzak odzyskuje dawną sprawność. Weterynarz może zalecić podanie zwierzęciu środków wspomagających pracę nerek lub środków przeciwzapalnych, kiedy zaistnieją ku temu przesłanki. Również wprowadzenie odpowiedniej diety jest w stanie znacząco przyczynić się do poprawy stanu zdrowia pieska. Szczególnie polecane jest jedzenie lekkostrawne, z dużą ilością białka, bogate w źródła witaminy B (z naciskiem na B12!) i węglowodany.
Borelioza u psa - jak zapobiegać?
Przed boreliozą da się obronić! Sklepy weterynaryjne oferują specjalne obroże antykleszczowe (zawierające charakterystyczną, odstraszającą pasożyty mieszankę olejków eterycznych), a także krople, które po zaaplikowaniu na kark pieska roznoszone są po całym organizmie za pomocą warstwy tłuszczowej. Warto zaopatrzyć się w te pomocne dla psa „gadżety”. Zalecane jest także dokładne sprawdzanie skóry psa po odbytych spacerach i skrupulatne szczotkowanie jego sierści.
Szczepienie psa na boreliozę
Najlepszym sposobem na uniknięcie boreliozy jest zdecydowanie szczepionka. Należy ją powtarzać, gdyż nie daje gwarancji ochrony na całe życie, ale dzięki jej zastosowaniu czworonóg nabiera odporności już dwa tygodnie po przyjęciu drugiej dawki. Mogą jej być poddawane szczeniaki od 12 tygodnia życia i psy dorosłe, także suczki w ciąży. Szczepienie podstawowe wymaga podania dwóch dawek szczepionki w odstępie od 3 do 5 tygodni. Szczepienie od 12 tygodnia życia psa to pierwsze ze szczepień, które należy zastosować. Drugim jest szczepienie przeprowadzane 3-5 tygodni po pierwszym szczepieniu. W rejonach, w których występowanie kleszczy jest szczególnie intensywne, zaleca się również wykonanie kolejnego, trzeciego szczepienia, tym razem po upływie 6 miesięcy od podania drugiej dawki szczepionki. Nie wolno zapomnieć o szczepieniu przypominającym, które wykonać powinno się nie później niż rok po szczepieniu podstawowym, a następnie należy powtarzać je regularnie w jednorocznych odstępach.
.
Komentarze (0)
Zostaw komentarz